मूर्ख मालीको कथा

२०८१ चैत्र १३ , बुधवार

मूर्ख माली कथा एक जना जमिन्दार थिए । उनको जंगलको सिमानामा एउटा ठूलो बगैंचा थियो । त्यो बगैंचा उनको लागि धेरै महत्वपूर्ण थियो । तर धेरै ठूलो भएका कारण उनी यसको हेरचाह गर्न सक्दैनथे । आफ्नो बगैंचाको हेरचाह गर्न एक मालीलाई काममा राखे । माली आफ्नो रोजगारदाता प्रति धेरै वफादार थियो । उनी धेरै राम्रो संग बगैंचाको हेरचाह गर्थे ।

गर्मी आउँदा, मालीले बिरुवाहरूलाई नछुटाई हरेक दिन पानी दिनुपथ्र्यो । त्यसैले, उनले कुनै बिदा पाएनन् । उनले एक दिन विदाको लागि माग गर्दा पनि मालिकले इन्कार गर्दथे र गाली गर्दथे । आफ्नो रोजगारदाताको जवाफ सुनेपछि, माली डराए र आफ्नो रोजगारदातालाई एक दिन बिदा दिन मनाउन केही भन्न सकेनन् । मालीले घरधनीसँग बिदा माग्दा पनि बारम्बार यस्तै हुन्थ्यो ।

एक दिन, मालीको गाउँमा वार्षिक मन्दिर महोत्सव थियो । ऊ एक दिन बिदा लिएर आफ्नो परिवारसँग त्यो पर्वको आनन्द लिन चाहन्थ्यो । तर उसले घरधनीलाई एक दिनको बिदा दिन आग्रह गर्न सकेन । मालीले निर्णय गर्यो कि जे भए पनि, उसले यो पर्वको आनन्द लिनेछ । त्यसैले उसले योजना बनायो । ऊ जङ्गलमा बस्ने बाँदरहरूको समूहलाई भेट्यो । बाँदरको राजालाइ एक दिन बगैचाको फूलहरुमा पानी दिन मद्दत माग्यो ।

बाँदरहरुले स्वीकार ग¥यो । तर बाँदरहरू प्रत्येक बोटमा कति पानी खन्याउने भन्ने कुरामा अलमल्लमा परे । त्यसैले, तिनीहरूले आफ्नो राजालाई यसको बारेमा सोधे । बाँदर राजाले भने, “प्रत्येक बोटलाई यसको जरा अनुसार पानी दिनुहोस् ।” बाँदरहरूले बिरुवाको जरा कसरी फेला पार्न सकिन्छ भनेर सोध्दा, राजाले जवाफ दिए, “तिनीहरूलाई बाहिर निकाल र पानी दिनुहोस् ।”

चाडको दिन, बाँदरले सबै बिरुवाहरू उखेल्दै जरा हेर्दै पानी दियो । बिरुवाहरूलाई पानी दिएपछि, तिनीहरूले तिनीहरूलाई अव्यवस्थित रूपमा त्यहि उखेलेको खाल्डोमा हाले । भोलिपल्ट बिहान, जब माली बगैंचामा टहलिरहेको थियो, उसले सबै बिरुवाहरू भताभुङ्ग देखे । त्यो देखेर ऊ धेरै रिसायोे र मालीलाई निकालिदियो ।

प्रकाशन मिति : २०८१ चैत्र १३, बुधवार