फ्र्याङ्क र उनको महत्वाकांक्षाको प्रेरणादायी कथा

२०८२ जेष्ठ २१ , बुधवार

जब फ्र्याङ्क आठ वर्षको थियो, उनी दुर्घटनामा परे र आफ्ना दुवै खुट्टा गुमाए । त्यसैले, उनले आफ्नो बाँकी जीवन ह्वीलचेयरमा बसेर बिताउनु पर्यो । फ्र्याङ्कको ठाउँमा रहेका अरूहरू निराश हुने भए तापनि, फ्र्याङ्कले दुर्घटनाले जीवन बिताउने आफ्नो जोश खोस्न दिएनन् । कसैलाई थाहा थिएन फ्र्याङ्क धेरै महत्वाकांक्षी थिए । पुस्तकहरूप्रतिको उनको प्रेमको कारण, फ्र्याङ्क ठूलो भएपछि लेखक बन्न चाहन्थे ।

नास्ता खाएपछि, फ्र्याङ्क आफ्नो ह्वीलचेयरमा स्कूल गए । गेटमा, फ्र्याङ्कले आफ्नो सबैभन्दा मिल्ने साथी, लरेन्सलाई भेटे । फ्र्याङ्क आफ्नो सबैभन्दा मिल्ने साथीलाई धेरै मन पराउँछन् किनभने लरेन्स धेरै दयालु थिए । त्यसपछि लरेन्सले फ्र्याङ्कलाई स्कूल पु¥याए र तिनीहरू दुवै आ–आफ्नो कक्षामा गए । उनका सहपाठीहरूले उनको ह्वीलचेयरको कारणले गर्दा उनलाई धेरै धम्की दिने गर्थे तर फ्र्याङ्कले कसैलाई भनेनन् । फ्र्याङ्क एक अध्ययनशील बच्चा थियो र उसले आफ्नो परीक्षामा पनि राम्रो अंक प्राप्त गर्यो ।

एक दिन, लरेन्स फ्र्याङ्ककहाँ आए र उनलाई यो जुनियर लघुकथा लेखन प्रतियोगिताको बारेमा बताए । फ्र्याङ्क धेरै उत्साहित भए र प्रतियोगितामा भाग लिने सोचमा लागे । यद्यपि, धम्कीका कारण उनी धेरै विश्वस्त थिएनन् । तर फ्र्याङ्कको महत्वाकांक्षा धेरै ठूलो थियो र उनले कथा लेख्न सफल भए ।

जब उनकी आमाले फ्र्याङ्कले कथामा कति कडा परिश्रम गरेको देखिन्, उनले यसलाई प्रतियोगितामा पठाइन् । अवश्य पनि, निर्णायकहरू फ्र्याङ्कको कथाबाट धेरै प्रभावित भए र उनले पहिलो पुरस्कार जिते । प्रतियोगिताको जुनियर खण्डमा उनलाई उत्कृष्ट लेखकको पुरस्कार पनि प्रदान गरियो । फ्र्याङ्कको कथाले अन्य बच्चाहरूलाई आफ्नै छोटो कथा लेख्न सुरु गर्न प्रेरित ग¥यो ।

प्रकाशन मिति : २०८२ जेष्ठ २१ , बुधवार