दुई बाघको कथा
२०८१ चैत्र ६ , बुधवार
लौरा र सुङ्घा दुवै जंगलमा खेल्थे । आमाबाबुले उनीहरूको हेरचाह गर्थे । आमा र बुबाले आफ्नो शिकार समात्नुहुन्थ्यो र सबैले खाना बाँड्नुहुन्थ्यो । दुवै बाघका बच्चाहरू प्रकृतिको काखमा आफ्ना आमाबाबुसँग सन्तुष्ट जीवन बिताइरहेका थिए ।
एक दिन, लौरा र सुङ्घा जंगलमा खेलिरहेका थिए । उनीहरूका आमाबाबु नजिकै थिए र बच्चाहरूलाई हेरिरहेका थिए । अचानक, उनीहरूले पाइलाहरू नजिक आउँदै गरेको सुने । आमाबाबुले बुझे कि मानव आक्रमणकारी र शिकारीहरू उनीहरूलाई मार्न आएका छन् । त्यसैले, आवाज सुनेर, आमाबाबुले बच्चाहरूलाई जोगाउने प्रयास गरे । बुबाले बाघलाई त्यहाँबाट लैजान भने र उनीहरू जंगल भित्र दौडन थाले । तर, बच्चाहरू साना भएकाले धेरै छिटो दौडन सक्दैनथे । शिकारीहरूबाट बच्चाहरूलाई जोगाउँदै शिकारीहरूको गोली लागेर बुबा र आमा दुवैको मृत्यु भयो । साना बाघहरु ज्यान जोगाउन दौदिए । तनीहरूले बाघका बच्चाहरूलाई पछ्याउन थाले । लौरा गुफा भित्र लुक्न सफल भए, तर सुङ्घा समातिन् । लौराले आफ्नो भाइलाई शिकारीहरूले लगेको देखिन् । उनी अत्यन्तै दुःखी थिइन् । तर यदि उनी आफ्नो भाइलाई बचाउन गुफाबाट बाहिर निस्किन् भने, शिकारीहरूले उनलाई पनि समात्ने थिए । त्यसपछि निर्दयी शिकारीहरूले सुङ्घालाई लगे र आफ्नो बाटो लागे । त्यहाँबाट, सुङ्घालाई सर्कसमा बेचियो । उसले चालबाजी ग¥यो जबकि रिंगमास्टरले अन्य मानिसहरूको मनोरञ्जनको लागि उसलाई यातना दियो । यो बाघ संसारको दुखद वास्तविकता हो । हरेक दिन हजारौं बाघहरू समातिन्छन् र विभिन्न उद्देश्यका लागि बेचिन्छन् । केही सर्कस र मनोरञ्जन केन्द्रहरूमा बेचिन्छन् र केही मारिन्छन् र तिनीहरूको शरीरका अंगहरू विभिन्न उद्देश्यका लागि प्रयोग गरिन्छ ।
