चतुर स्याल
२०८१ पौष १७, बुधवार
कुनै समय एक घना जंगलमा एउटा बलियो स्याल बस्थ्यो । स्याललाई चतुर जनावर भनेर चिनिन्थ्यो । एक दिन नदीको किनारमा खानेकुरा पाउने आशामा खोला तर्ने सोच आयो । त्यसपछि उनले नदी तरेर अर्को छेउमा पुग्ने निर्णय गरे । तर नदी धेरै गहिरो र धेरै छिटो बगिरहेको थियो ।
स्याल पौडी खेल्न खोलामा हाम फालेपछि खोलाको बहावमा तानियो । उसले छेउमा पुग्ने कोसिस गर्यो तर नदीको बहाव धेरै भएकाले त्यसो गर्न सकेन । स्याल चाँडै एउटा सानो खाडलमा प¥यो । डुब्नबाट जोगिएपछि उनले भगवानलाई धन्यवाद दिए तर ढुंगामा ठोक्किएर नराम्ररी घाइते भएको बुझे । स्यालले पेटमा भरेको सबै पानी ओकलेर खाडलमा बस्यो । चाँडै केही झिंगाहरु स्यालको छेउमा उड्यो । झिंगाले स्यालको शरीरबाट रगत चुस्न थाले । स्याललाई झिंगा हटाउन धेरै चोट लागेकोले ऊ खाडलमा बस्यो । केही समय बित्दा एउटा सुँगुर खाडलबाट गयो । सुँगुरले स्याललाई देख्यो र स्यालको लागि दुःख महसुस गर्यो । सुँगुरले स्यालको नजिक पुग्यो र उसले स्याललाई मद्दत गर्न सक्छ कि भनेर सोध्यो । स्यालले जवाफ दियो कि सुँगुरले स्याललाई मद्दत गर्न सक्ने केही छैन । त्यसपछि सुँगुरले झिंगा हटाउन प्रस्ताव गर्यो । यो सुनेर स्यालले जवाफ दियो, “मेरो प्यारो सुँगुर कृपया मेरो शरीरबाट झिंगाहरू नहटाउनुहोस् ।” यो सुनेर सुँगुर छक्क प¥यो, उसले सोध्यो किन स्यालले उसलाई सहयोग गर्न अस्वीकार गर्यो । स्यालले जवाफ दियो, “तिमीले देख्न सक्छौ कि यी झिंगाहरू रगतले टपकिरहेका छन् । तिनीहरूले मलाई सानो अप्ठ्यारो मात्र दिन्छन् । तिनीहरूको ठाउँमा आउने नयाँ झिंगाहरूले मेरो सबै रगत उपभोग गर्नेछन्, मलाई थप कष्ट दिनेछ ।” सुँगुरले बुझ्यो र आफ्नो बाटो लाग्यो । चाँडै नै स्यालले आफ्नो बल फेरि प्राप्त गर्यो र खाडलबाट बाहिर निस्केर सकुशल घर गयो ।